ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΥΠ. ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΑ ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Αγαπητές Φίλες,
Αγαπητοί Φίλοι,

Σας κάλεσα σήμερα εδώ, πρώτα απ’ όλα γιατί σας οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη συμβολή σας στη σωστή ενημέρωση των Πειραωτισσών και των Πειραιωτών ενόψει των Δημοτικών Εκλογών.

Σας κάλεσα, επίσης, γιατί μέσα από εσάς θέλω να απευθυνθώ στην κοινή γνώμη που εσείς εκπροσωπείται.

Στους πολίτες που πρέπει πια να συμβάλλουμε όλοι μας να κατανοήσουν σωστά το διακύβευμα της μεθαυριανής Κυριακής.

Το διακύβευμα της κάλπης μέσα από την οποία θα προκύψει η νέα Δημοτική Αρχή του Πειραιά.

Εμείς από αύριο οφείλουμε να σιωπήσουμε και θα σιωπήσουμε.

Διότι ο λόγος πια ανήκει στους πολίτες, ανήκει στους δημότες, ανήκει σ’ αυτούς που αποφασίζουν για το μέλλον τους, την πόλη τους, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες θα ζήσουν τα παιδιά τους, θα σπουδάσουν, θα αναζητήσουν δουλειά, θα διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους στο περιβάλλον, στις γειτονιές τους, στην καθαριότητα, στο πράσινο, στην εκπαίδευση, στην ψυχαγωγία, στον αθλητισμό, στην ανάπτυξη.

Ελπίζω, για να μην πω ότι είμαι σίγουρος, ότι υπήρξατε αυτόπτες μάρτυρες και κριτές της έντιμης και επίμονης προσπάθειας που εξαρχής καταβάλαμε για να μετατρέψουμε αυτή την προεκλογική περίοδο σε μία περίοδο προτάσεων και διαλόγου για την έξοδο του Πειραιά από το τέλμα, από την παρακμή, από το μαρασμό.

Μια προσπάθεια που είχε ως κύριο στόχο της τη δημιουργία των προϋποθέσεων για τη συγκρότηση ενός αυθεντικού κινήματος ενεργών πολιτών, αποφασισμένων, επιτέλους, να πάρουν επάνω τους την υπόθεση της αποκατάστασης όσων αδικιών, και είναι πολλές, έχουν γίνει σε βάρος του Πειραιά.

Να πάρουν επάνω τους την υπόθεση της διεκδίκησης αυτών που ανήκουν στον Πειραιά.

Να πάρουν επάνω τους την υπόθεση της αξιοποίησης των δυνατοτήτων του, των συγκριτικών του πλεονεκτημάτων, της ιστορικής του κληρονομιάς, του φυσικού του κάλλους, της πολιτιστικής του παράδοσης, του τεράστιου πλούτου που αντιπροσωπεύει για το παρόν και το μέλλον του ο πολυπολιτισμικός του χαρακτήρας.

Επέμεινα, και εξακολουθώ να επιμένω, από την αρχή μέχρι το τέλος, στον αυτοδιοικητικό χαρακτήρα που είχε για τον Πειραιά, ειδικά για τον πολύπαθο Πειραιά, η αναμέτρηση για την ανάδειξη μιας νέας Δημοτικής Αρχής.

Δεν ζήτησα ούτε τη συνδρομή πολιτικών αρχηγών ούτε την εμπλοκή κομματικών μηχανισμών.

Σεβάστηκα την ανάγκη της πόλης να μείνει μακριά από αντιπαραθέσεις που δεν έχουν σχέση με τις προτεραιότητές της.

Κάλεσα τους συμπολίτες μου σ’ ένα διάλογο με στόχο τον προσδιορισμό των όρων και του περιεχομένου μιας ξεκάθαρης συμφωνίας μαζί τους.

Για τους όρους και τους τρόπους με τους οποίους θα πετύχουμε να καθαρίσουμε τον Πειραιά από κάθε μορφής μόλυνση, ρύπανση, ασχήμια, αρχής γενομένης από τα σκουπίδια.

Για τους όρους και τους τρόπους με τους οποίους θα επιλέξουμε τους τομείς και τις μορφές της αειφόρου ανάπτυξης που θέλουμε και μπορούμε να έχουμε σ’ αυτή την πόλη, ιδιαίτερα τώρα που αναβαθμίζεται ως Διεθνές Εμπορευματικό Ναυτιλιακό και Τουριστικό Κέντρο.

Για τους όρους και τους τρόπους με τους οποίους θα μετατρέψουμε τον Καλλικράτη σε αποτελεσματικό εργαλείο εξυγίανσης των οικονομικών του Δήμου, μείωσης του χρέους του, βελτιστοποίησης των υπηρεσιών του.

Για τους όρους και τους τρόπους με τους οποίους οι κακοποιημένες γειτονιές του θα αναβαθμισθούν περιβαλλοντικά, θα ομορφύνουν αισθητικά, θα ξαναγίνουν κύτταρα ζωής, δημιουργίας και ελπίδας. Θα ξαναβρούν το κέφι τους, θα ξαναβρούν τη συνοχή τους, θα ξαναποκτήσουν το βίωμα της αλληλεγγύης και τη στήριξη της φροντίδας και της πρόνοιας που οφείλουμε να τους εξασφαλίζουμε συνέχεια, καθημερινά, αποτελεσματικά.

Για τους όρους και τους τρόπους με τους οποίους αυτά τα κοσμήματα του Πειραιά, που είναι η Καστέλα και το Μικρολίμανι, το Πασαλιμάνι και η Ζέα, η Πειραϊκή και οι παραλίες του, θα γίνουν γειτονιές αναφοράς και προσέλευσης επισκεπτών απ’ όλο το Λεκανοπέδιο, επισκεπτών από τα εκατομμύρια που διακινούνται με τις κρουαζιέρες και τις διαδρομές από και προς το λιμάνι.

Για τους όρους και τους τρόπους με τους οποίους θα αναπλάσουμε το ιστορικό κέντρο, θα ενισχύσουμε το εμπορικό κέντρο, θα επανασχεδιάσουμε τη λειτουργία τους έτσι ώστε να αυξήσουμε την ελκυστικότητά τους, να αναδείξουμε τα ενδιαφέροντά τους, να τους μετατρέψουμε σε πόλο έλξης τουριστικών, αγοραστικών και ψυχαγωγικών ενδιαφερόντων.

Για τους όρους και τους τρόπους με τους οποίους θα αναδείξουμε και θα ενοποιήσουμε τους αρχαιολογικούς χώρους, τις πολιτιστικές υποδομές, τις ιστορικές αναφορές, μεταβάλλοντας την ιστορική κληρονομιά του Πειραιά σε μέρος της καθημερινότητας και ζωντανό βίωμα για τους κατοίκους του και τους επισκέπτες του.

Για τους όρους και τους τρόπους με τους οποίους ο Πειραιάς θα αποτρέψει τον κίνδυνο να μεταμορφωθεί σε έναν τεράστιο, έρημο και κενό χώρο ανάμεσα στην Αθήνα και το μεγάλο Λιμάνι.

Για τους όρους και τους τρόπους με τους οποίους τα κουφάρια των υψηλής αρχιτεκτονικής σημασίας παλιών βιομηχανιών του θα μετατραπούν σε χώρους πρασίνου, ελεύθερου χρόνου, δημιουργικών αναζητήσεων, πολιτιστικών δράσεων, αθλητικών δραστηριοτήτων, χαράς και ψυχαγωγίας για τα παιδιά και τους νέους.

Για τους όρους και τους τρόπους με τους οποίους θα αλλάξουν οι σχέσεις της πόλης με το παραλιακό της μέτωπο, με το λιμάνι και με κάθε άλλον ιδιωτικό ή δημόσιο φορέα που εξυπηρετείται από την πόλη αλλά δεν της ανταποδίδει τα οφέλη που της αναλογούν.

Για τους όρους και τους τρόπους με τους οποίους η Ακτή Μιαούλη θα ξαναγίνει ο κεντρικός δρόμος της μεγαλύτερης ναυτιλιακής δύναμης του κόσμου.

Για τους όρους και τους τρόπους με τους οποίους η λιμενική ζώνη θα αξιοποιηθεί τουριστικά και πολιτιστικά, ώστε να γίνει ένα με την πόλη, τη ζωή της, την προοπτική της ανάπτυξής της.

Με την Ακτή Πολιτισμού, με υψηλών απαιτήσεων τουριστικές επιχειρήσεις, με υψηλότερων απαιτήσεων προδιαγραφές για την ψυχαγωγία και την ανάπτυξη της πόλης.

Εκλαμβάνω την πλειοψηφία των συμπολιτών μου που μου έδωσε το μεγάλο προβάδισμα του Α’ Γύρου ως μία πλειοψηφία πολιτών που συνειδητά, με καθαρό μυαλό και ανοιχτή καρδιά προσυπόγραψαν την καθαρή συμφωνία που προτείναμε για την αναγέννηση του Πειραιά.

Είμαι σίγουρος ότι η πλειοψηφία αυτή θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη, ακόμα δυναμικότερη, ακόμα αποφασιστικότερη αν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες πραγματοποιήθηκαν οι Δημοτικές Εκλογές δεν έσπρωχναν στην αποχή, δεν αποκαρδίωναν και δεν προκαλούσαν σύγχυση σ’ αυτή την άλλη, τη μεγαλύτερη και την κρισιμότερη πλειοψηφία των πολιτών που βρέθηκαν μπροστά σε διλήμματα που δεν ήταν δικά τους, που βρέθηκαν μπροστά σε προβλήματα που δεν ήθελαν ή δε μπορούσαν να λύσουν.

Διότι όταν διακυβεύεται το μέλλον και η προοπτική ενός Δήμου, ιδιαίτερα ενός Δήμου με τα προβλήματα του Πειραιά, κάθε άλλο διακύβευμα, άκαιρο και άτοπο, δε μπορεί να έχει θέση στον προβληματισμό των πολιτών. Μπορεί, όμως, να συντελέσει στην απομείωση της διάθεσης και της θέλησής τους να απαντήσουν με τη συμμετοχή τους στο μοναδικό ζητούμενο που είναι η επιλογή μιας νέας Δημοτικής Αρχής.

Αυτό το ζητούμενο δε μπορεί να είναι άλλο από το ζητούμενο της απάντησης σε ένα και μοναδικό ερώτημα: ποιος έχει τις προτάσεις και τις ικανότητες να οδηγήσει το Δήμο του Πειραιά μακριά από τα σημερινά του αδιέξοδα;

Με ποιον από τους υποψήφιους Δημάρχους οι Πειραιώτισσες και οι Πειραιώτες κινδυνεύουν να πιάσουν πάτο ή με ποιον από τους υποψήφιους Δημάρχους οι Πειραιώτισσες και οι Πειραιώτες μπορούν να πιάσουν λιμάνι με υποδομές, προϋποθέσεις, δυνατότητες, σχέδιο ανάπτυξης, σχέδιο αναστροφής μιας κατηφορικής πορείας;

Δυστυχώς αυτό το διακύβευμα, το κατεξοχήν αυτοδιοικητικό διακύβευμα, του Α’ Γύρου, επισκιάστηκε μέσα στη γενικότερη σύγχυση και τους προσωπικούς ή κομματικούς ανταγωνισμούς τους οποίους ο Πειραιάς έχει επανειλημμένα πληρώσει ακριβά.

Γι’ αυτό και κατανοώ απολύτως τους λόγους για τους οποίους το 60% σχεδόν των Πειραιωτισσών και των Πειραιωτών δεν πήγαν να ψηφίσουν.

Κατανοώ τα παράπονά τους, κατανοώ το θυμό τους, κατανοώ την αγανάκτησή τους, κατανοώ την απέχθειά τους.

Κάνω, μάλιστα ενώπιος ενωπίω την όποια αυτοκριτική μου αναλογεί στο βαθμό που, άθελά μου έστω, μπορεί να συνέβαλα και εγώ στη σύγχυση ή στο θυμό τους.

Εκείνο που δεν κατανοώ είναι το έργο που παίζεται αυτές τις δύο τελευταίες μέρες.

Μπροστά στα μάτια των αγανακτισμένων πολιτών.

Μπροστά στα μάτια των απελπισμένων Πειραιωτών.

Μπροστά στο μέλλον μιας πόλης που δεν αντέχει το χάσιμο άλλου χρόνου, το χάσιμο άλλων ευκαιριών, τη σύγκρουση κομματικών σκοπιμοτήτων και προσωπικών αντιθέσεων πάνω σε μια πόλη που θα αργοπεθαίνει, αν οι παραγωγικές της, οι δημιουργικές της, οι κοινωνικές της δυνάμεις δεν αποκτήσουν τη δυνατότητα να έχουν αυτό που αξίζουν και αυτό που μπορούν.

Δεν είναι δυνατόν αυτή τη στιγμή, που όλοι οφείλουν να καταθέσουν ψυχή και προγράμματα μπροστά στις συνειδήσεις και τις κρίσεις των πολιτών, να παίζουν παιχνίδια πολιτικών συναλλαγών που μας γυρίζουν χρόνια πίσω, μας θυμίζουν τους χειρότερους εαυτούς μας, απειλούν να μετατρέψουν τους ελεύθερους πολίτες σε προσωπικές και κομματικές πελατείες κομματαρχών και παραγόντων.

Αφήνω στην κρίση των Πειραιωτισσών και των Πειραιωτών τον κ. Μαντούβαλο και τη συμπεριφορά του.

Τη μια μέρα βγαίνει και λέει ότι οι Δημοτικοί του Σύμβουλοι δεν είναι αγέλη και η ψηφοφόροι του δεν είναι κοπάδι.

Την άλλη μέρα απευθύνει κάλεσμα στους ψηφοφόρους του να στοιχηθούν πίσω από τον κ. Μιχαλολιάκο, για τον οποίο δήλωνε το πρωί σε ραδιοφωνικό σταθμό περίπου ότι δεν μπορεί να βλέπει στα μάτια του.

Τη μια μέρα καταγγέλλει την παράταξή του για τον τρόπο με τον οποίο τον αντιμετώπισε, τον απέβαλε, τον κατάγγειλε.

Την άλλη μέρα ανακαλύπτει ότι είναι οργανικό μέλος της παράταξής του και διεκδικεί τα εύσημα και τα αξιώματά της.

Στην κρίση των Πειραιωτισσών και των Πειραιωτών αφήνω, επίσης, το έργο που σκηνοθέτησε χθες ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ, κ. Γιώργος Καρατζαφέρης, με τις ανήκουστες προσπάθειές του να συκοφαντήσει πρόσωπα και να παρέμβει σε ρόλο διαχειριστή μιας πολιτικής πολυκατοικίας, που φαίνεται ότι αποφάσισε να επιλέξει τους ενοίκους της.

Είμαι σίγουρος ότι η κρίση και η μνήμη του Πειραϊκού λαού θα οδηγήσει στα συμπεράσματα που θα υπαγορεύσουν και τη συμπεριφορά του στο Β’ Γύρο.

Είμαι σίγουρος ότι θα εκλάβουν ως προσβολή και της νοημοσύνης τους, και της αξιοπρέπειάς τους και της περηφάνιάς τους για την πόλη όλη αυτή την απαράδεκτη προσπάθεια χειραγώγησής τους.

Γιατί όλες αυτές οι κινήσεις ένα μόνο αποτέλεσμα μπορούν να έχουν. Να αυξήσουν την απέχθεια προς το πολιτικό σύστημα, ή ένα τουλάχιστον μέρος του, και δια αυτής να αυξήσουν την αποχή.

Είναι προφανές ότι ελπίζουν στην περαιτέρω μείωση των ποσοστών της αποχής, στη μεγαλύτερη απομάκρυνση μεγαλύτερου μέρους των νέων από την κάλπη.

Καλώ, λοιπόν, τις Πειραιώτισσες και τους Πειραιώτες να πουν όχι, να πουν το μεγάλο όχι σ’ αυτή την προσβολή, σ’ αυτή τη μηχανορραφία που στόχο της έχει ο επόμενος Δήμαρχος του Πειραιά να είναι Δήμαρχος μιας μειοψηφίας.

Να είναι ένας αδύναμος Δήμαρχος σε μια πόλη εγκαταλελειμμένη από τη συμμετοχή και τη συνοχή, την προσδοκία και την ελπίδα, τη θέληση και τη διεκδίκηση των κατοίκων της για μια καλύτερη ποιότητα ζωής, για μια καλύτερη γειτονιά, για ένα καλύτερο αύριο.

Οφείλω να αναγνωρίσω και να ευχαριστήσω τη μεγάλη πλειοψηφία των υποψήφιων Δημοτικών Συμβούλων του κ. Μαντούβαλου, γιατί με τις αποφάσεις και τις θέσεις τους είπαν πρώτοι το όχι σε ένα Δήμαρχο της μειοψηφίας, σ’ ένα Δήμαρχο κομματάρχη, σ’ ένα Δήμαρχο προϊόν παρασκηνιακών διαβουλεύσεων και κομματικών συναλλαγών.

Δίνουν το παράδειγμα που είμαι σίγουρος ότι θα ακολουθήσουν όλοι οι Πειραιώτες. Όλοι αυτοί που αντιλαμβάνονται ότι ανάγκη της πόλης είναι η συμμετοχή των πολιτών της, είναι η ανάδειξη ενός ισχυρού και αφοσιωμένου στα καθήκοντά του Δημάρχου, η μεγαλύτερη δυνατή ισχυροποίηση και νομιμοποίηση μιας γνήσια αυτοδιοικητικής πλειοψηφίας έτοιμης και ικανής να αρπάξει από τα κέρατα τον ταύρο των μεγάλων προβλημάτων της πόλης.

Απευθύνομαι σε όλους τους Πειραιώτες.
Απευθύνομαι σε όλους των οποίων κατανοώ τις πικρίες και τις αμφιβολίες.
Απευθύνομαι ειδικότερα στους νέους, για το μέλλον των οποίων ο Δήμος πρέπει να μετατραπεί σε καταφύγιο και ταυτόχρονα ορμητήριο ενεργών πολιτών, δυναμικών πρωτοβουλιών, αποτελεσματικών απαντήσεων στους κινδύνους που πλανώνται πια πάνω από την πόλη.
Απευθύνομαι σε αυτούς που γνωρίζω καλά, με ξέρουν καλά, μοιραστήκαμε μια ζωή ιδέες, ευαισθησίες και αγώνες.


Σ’ αυτούς που πιστεύουν ότι δεν υπάρχει δημοκρατία χωρίς συμμετοχή, δεν υπάρχει συμμετοχή χωρίς κοινωνική συνοχή, δεν υπάρχει ευημερία χωρίς δικαιοσύνη.

Κοινωνική δικαιοσύνη, κοινωνική συστράτευση μπροστά σε δυνάμεις που αδιαφορούν για το δικαίωμα στην εργασία, για το δικαίωμα στη ζωή, για το δικαίωμα στην κοινωνική αλλαγή.

Ένα θερμό ευχαριστώ για τις πρώτες θερμές εκδηλώσεις των Αριστερών Δημοκρατικών Πολιτών του Πειραιά που μόλις προ ολίγου μου έστειλαν την ανακοίνωση της υποστήριξής τους στην υποψηφιότητά μου.

Είμαι σίγουρος ότι είναι η πρώτη θετική απάντηση στο κάλεσμά μου, στις προκλήσεις των ημερών. Θα ακολουθήσουν πολλές άλλες.

Γιατί ο Πειραιάς έχει μια πλούσια παράδοση δημοκρατικών απαντήσεων σε αντιδημοκρατικές και αδιαφανείς προκλήσεις.

Αυτή τη φορά βρισκόμαστε όλοι μπροστά σε ένα κοινό δίλημμα. Και στο δίλημμα αυτό πρέπει να δώσουμε μια κοινή απάντηση. Την απάντηση της μαζικής συμμετοχής για την εκλογή Δημάρχου και όχι κομματάρχη.

Για την ανάδειξη μιας δημοτικής πλειοψηφίας ενεργών πολιτών και όχι παλαιοκομματικών συναλλαγών.

Ο Πειραιάς δεν είναι τρόπαιο κομματικών ανταγωνισμών.

Ο Πειραιάς δεν θα γίνει έπαθλο προσωπικών συναλλαγών και αδιαφανών συμφωνιών.

Ο Πειραιάς έχει μόνο μια απαίτηση. Να συμφωνήσει καθαρά για τις λύσεις στα προβλήματά του, να είναι σίγουρος ότι ό,τι πούμε θα γίνει.